Kids With Buns

‘Hi, we make sad bangers’. Zo stellen Amber Piddington en Marie Van Uytvanck van Kids With Buns zich voor op Spotify. Zo’n banger is een popnummer waarvan je de verdrietige ondertoon gewoon wegdanst. Stijl ‘The Winner Takes It All’ van ABBA of ‘With Every Heartbeat’ van Robyn.  

De twee maken wel niet echt muziek voor de dansvloer. Maar hun indiepop klinkt behoorlijk stevig, zeker sinds ze een toetsenman en een drummer hebben toegevoegd. En hij biedt zeker en vast troost.  

Kids With Buns - naar ‘Kids With Guns’ van Gorillaz - is een kind van het toeval. Marie neemt in 2019 deel aan het concours Sound Track. Haar gitarist valt op het laatste moment uit wegens ziekte. Gelukkig kan de gitariste invallen die ze een jaar eerder  had leren kennen op de Antwerp Pride. 

Hun stemmen en gitaren matchen wonderwel. Net als hun levenservaringen. Al zijn die niet licht. Kids With Buns zingt onder meer over eetstoornissen, schoonheidsidealen en seksuele voorkeuren.  

Hun eerste single ‘1712’ (2020) wordt het campagnelied van de gelijknamige hotline voor vragen over geweld, misbruik en kindermishandeling. “We neigen allebei meer naar verdrietige muziek, maar ooit schrijven we wel eens een vrolijk nummer. Ooit”. 

De twee doen het goed in wedstrijden (Humo’s Rock Rally, De Nieuwe Lichting) en ‘Bad grades’ haalt de eerste plaats van De Afrekening (Studio Brussel). Hun albumdebuut ‘Out of place’ (2023) krijgt een warme ontvangst en wordt voorgesteld in een uitverkochte Ancienne Belgique.  

tekst © Jan Delvaux / foto © Isaac Ponsele